آسپیرین یا استیل سالیسیلیک اسید که به اختصار به آن آ.اس.آ (ASA) هم می گویند در اصل یک داروی مسکن ، ضد تب و ضد التهاب است.
آسپیرین اولین دارویی بود که از خانواده داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی یا NSAID ها کشف شد.
این خانواده شامل ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک و دیگر مسکن ها هستند که همگی اثراتی مشابه آسپیرین دارند و نحوه عملکردشان کمابیش شبیه آسپیرین است.
آسپیرین عمدتا به عنوان مسکن مورد استفاده قرار می گیرد، اما تاثیرات بسیار دیگر آن باعث شده تا یکی از پرمصرف ترین داروها در سراسر جهان باشد؛ به طوری که سالانه 80 میلیارد عدد از این دارو در دنیا به فروش می رسد.
آسپیرین برای تسکین دردهای ملایم تا متوسط، سردرد ، میگرن ، درد دندان و درد استخوان ها و عضلات و کاهش تب و التهاب به کار می رود.
همچنین این دارو با داشتن خاصیت ضد انعقاد خون می تواند به عنوان رقیق کننده خون به کار رفته و برای پیشگیری از ه شدن خون و جلوگیری از وقوع سکته قلبی یا مغزی در کسانی که سابقه آن را داشته اند مفید واقع شود.
قرص آ.اس.آ چگونه درد را کاهش می دهد؟
. بدن انسان درد را به وسیله اعصاب حس می کند. وقتی قسمتی از بدن آسیب ببیند، سلول های آن ناحیه نوعی ماده شیمیایی به نام پروستاگلاندین تولید می کنند که به اعصاب کمک می کند درد را حس کنند. آسپیرین مانع از ساخته شدن این مواد شیمیایی می شود و به این ترتیب ما درد را حس نمی کنیم.
پروستاگلاندین ها باعث ایجاد التهاب در بدن نیز می شوند، یعنی موجب می شوند تا عضو آسیب دیده قرمز و متورم شود. آسپیرین با ممانعت از ساخت پروستاگلندین ها التهاب را نیز کاهش می دهد.
اثر ضد درد: آسپیرین احتمالاً با اثر بر روی هیپوتالاموس (اثر مرکزی) و با متوقف کردن تولید تکانه های درد (اثر محیطی) اثر ضد درد ایجاد می کند. اثر محیطی ممکن است به علت مسدود کردن ساخت پروستاگلاندین از طریق مهار آنزیم سیکلواکسیژناز باشد.
اثر ضد التهاب: اگرچه مکانیسم دقیق این اثر معلوم نیست، ولی به نظر می رسد آسپیرین ساخت پروستاگلاندین ها را مهار می کند. همچنین، این دارو ممکن است ساخت یا اثر واسطه های دیگر دخیل در التهاب را مهار کند.
اثر ضد تب: آسپیرین با اثر بر روی مرکز تنظیم کننده گرما در هیپوتالاموس برای گشاد کردن عروق محیطی، تب را تخفیف می دهد. این عمل جریان خون محیطی را افزایش داده و سبب تعریق می شود که به از دست دادن گرما و سرد شدن بدن از طریق تبخیر منجر می شود.
اثر ضد انعقادی: به نظر می رسد آسپیرین در دوز پایین با مسدود کردن اثر پروستاگلاندین سنتتاز از تشکیل ترمبوکسان A2، مادهای که موجب تجمع پلاکتها می شود، جلوگیری می کند. این عمل غیر قابل برگشت بوده و می تواند زمان خونروی را طولانی کند. در دوزهای بالا این دارو اثر پروستاگلاندین را که یک ماده قوی منقبض کننده عروق و مهارکننده تجمع پلاکتی است، بلوک کرده و در نتیجه اثر ضد انعقاد دارو را خنثی می کند.
گفتیم آسپیرین خواص زیادی دارد که روز به روز بر تعداد آن ها افزوده می شود.
بر اساس تحقیقات متعدد دانشمندان دریافتند استفاده از این دارو و دیگر داروهای خانواده NSAID می تواند از بزرگی پروستات و پیشرفت آن در مردان مسن جلوگیری کند. بزرگی پروستات بیماری خوش خیمی است که اغلب مردان بالای پنجاه سال را گرفتار می کند و باعث بروز مشکلات ادراری در آن ها می شود. به این ترتیب معلوم شد استفاده از آسپیرین و دیگر اعضای خانواده آن می تواند به سلامت سیستم ادراری مردان کمک کند.
درباره این سایت